Łączka Bączka

MOWA DZIECKA OD DRUGIEGO DO TRZECIEGO ROKU ŻYCIA (okres zdania)
W tym okresie mowa ulega dalszemu doskonaleniu. Możliwe są jeszcze trudności w wypowiadaniu poszczególnych dźwięków, ponieważ
narządy artykulacyjne nie są jeszcze dostatecznie sprawne. Mimo tego dziecko doskonale potrafi wypowiadać zdania dwu-trzywyrazowe zrozumiałe nie tylko dla najbliższego otoczenia. Mogą to być zdania oznajmujące, pytające, a także o czym przekonał się z pewnością każdy rodzic  zdania wykrzyknikowe i rozkazujące. Nieodłącznym elementem prawidłowego rozwoju mowy jest sprawnie funkcjonujący słuch , odpowiedzialny za różnicowanie dźwiękowej strony głosek (dlatego dziecko usilnie próbuje
poprawiać nas, gdy mówimy tak jak ono, bowiem wie jak dana głoska powinna brzmieć, ale nie jest w stanie prawidłowo jej wyartykułować). W tym okresie dziecko powinno już wymawiać wszystkie samogłoskizarówno ustne jak i nosowe (ę, ą), choć mogą one być wymawiane jeszcze niewłaściwie (tzn. mogą być mylone, ale ma to związek z niedostateczną sprawnością aparatu artykulacyjnego), natomiast ze spółgłosek (pod koniec tego okresu) mogą zacząć się pojawiać głoski przedniojęzykowo-zębowe: s, z, c, dz (wcześniej zastępowane przez ś, ź, ć, dź).

Opracowała:
Kinga Nagórka – logopeda dyplomowany
na podstawie:
1) I. Styczek „Logopedia”, Warszawa 1979
2) G. Demelowa „Elementy logopedii”, Warszawa 1987